Ooit gaf ik geen reet om horloges. Althans, ik droeg ze altijd, overal en graag, maar ik had er misschien twee of uiterlijk drie, altijd twee goedkope en één iets duurdere quartz. Ik had vanwege m’n ervaringen met de Speedy een instinctieve hekel aan primitieve mechanische horloges, want rottechnologie, duur en minder goed. Wat op zich ook zo is, natuurlijk.
Toen zat ik op een gegeven moment te klootviolen met filters op Amazon.de, en kocht ik een Seiko 5je. Een field watch, ook al wist ik dat toen nog niet.
Het review topic van het twee jaar dragen van dat horloge staat hier:
Dat was één van de horloges die ik flipperde om de Mühle Glashütte deels te financieren, en ergens heb ik er nog steeds spijt van dat ik 'm verkocht heb. Omdat het de gateway-drug naar de harde crack was die luxe horloges heet.
Na het vijfje begon ik wat Urban Gentry te volgen en kwamen er dingen in beeld: ik moest een duiker hebben en een dresser. Aangezien Seiko bom-proof en betaalbaar was, kwamen er al snel twee andere aankopen om de hoek:
De Stargate en de SARB033. Beiden klassiekers van Seiko, beiden op staal. Ik heb ze een tijd gedragen, maar later sneuvelden mijn Stargate en de voor dit topic irrelevante SKX007, SDGM001 en Baby-tuna op het slagveld van de te financieren Nomos aankoop.
Grappig genoeg miste ik de laatste twee daarvan naderhand niet. Nu ik zo naar foto’s zit te kijken voel ik wel lichte spijt, maar zo erg dat ik ze terug wil kopen is het niet.
Dat de verkoop van de SKX mij totaal niet beviel is later duidelijk geworden in het topic waarin ik een SKX009 en een Mini-Turtle terug kocht. Omdat ik die Mini-Turtle heb interesseert dit ding mij echter geen ene reet meer:
Maar die witte Stargate. Die bleef jeuken. En jeuken. Dat ging zo ver dat ik de Baai af struinde. En wat ik daar zag was niet goed. Zeldzaam als de hel en erg duur, dat was het aanbod op de baai. Dus ik dacht bij mezelf, ik zal eens een topic openen in de gezocht-rubriek:
En het bleef jeuken. Er kwamen wat halfbakken antwoorden, maar in een anderhalf jaar helemaal geen concrete horloges, behalve een Zwart-gouden versie. En nee, die wilde ik niet, sorry @HorlogeOpa.
Totdat ik twee gasten op het forum met Stargates ontwaarde. Er werden uitspraken gedaan. Er werd gewacht, maar op een gegeven moment kwam ome @Slin over de brug. Dank daarvoor nog, trouwens. Ik heb vandaag, na anderhalf jaar klootviolen, een eerste generatie Witte Stargate in ontvangst genomen. In mint conditie. Wel voor meer dan het bedrag wat ik er voor kreeg toen ik 'm stom genoeg verkocht.
De Stargate is een beetje een vreemde eend in de Seiko-bijt. Het gaat om een zogenaamde superior kast. Het is een kast met strakke overgangen en hoeken die in mijn oven niet onder doet voor de huidige prospex-duikers van rond de 1000 Euro. Het is geen kleintje, met z’n 44mm, maar hij zit comfortabel dankzij de gebogen lugs. Deze foto is wat ongepolijst, maar je ziet wat er gebeurt:
Ook gaat het hierbij om een totaal ongemodde, originele Stargate. Met de karakteristieke rode rand om de kroon, en niet de zwarte van de mod die hier op het forum te koop heeft gestaan:
Die past dan weer erg mooi bij de rode secondenwijzer en de opgelegde indices.
(haartje zat op het glas )
Het glas is sowieso cool, licht gebold en erg mooi aansluitend op de stalen bezel.
Waar dan op zijn beurt de Stargate trots op prijkt als lume-pip.
Uiteraard komt het horloge op staal.
Waar ik 'm op probeerde, en ik wist dat de band comfortabel maar zwaar is.
Enfin, snel er af en op m’n nog in de kast liggend groen-witte NATO gegooid.
Zoals het heurt. De specs kun je opzoeken. Ja, het is een 7s26 uurwerk, ja hij is ISO-gecertificeerd en 200m WR, en ja de lume gaat zichtbaar zijn vanaf de maan.