Na een periode van veel (heel veel) kopen en verkopen denk ik een soort van rust te hebben gevonden in een basis een tweetal horloges. Als ik terugkijk in mijn photobucket en zie welke horloges allemaal de revue gepasseerd zijn, kan ik eigenlijk niet anders dan concluderen dat het niet echt normaal is. Gelukkig zijn er dan altijd nog de fora, met medeleden die eenzelfde “afwijking” tentoonspreiden. Dat geeft wel rust :D…
Anyway. Uiteindelijk heb ik een paar weken geleden besloten om alle horloges die ik had te verkopen, en daar dus 2 dagelijks draagbare horloges voor terug te kopen. Met de verscheidenheid aan horloges die ik heb gehad is me in ieder geval duidelijk geworden wat nou echt mijn smaak is op dit gebied. Ik heb een duidelijke voorkeur voor twee merken, Rolex en Omega. Deze zouden het dus ook worden. Uiteindelijk ben ik voor beide horloges geslaagd bij Michael van Watch-Site in Den Haag, echt een aanrader overigens met prima prijzen en meer dan faire inruilprijzen.
De kop van dit draadje geeft het al weg, maar mijn keuze is gevallen op de Rolex Submariner No Date en de Omega Planet Ocean. Hieronder zal ik een kleine vergelijking maken tussen deze twee horloges. Daarbij zal ik niet ingaan op de technische kant van het verhaal, daar staat internet vol mee en die stukken zijn geschreven door mensen die hierover (hoogstwaarschijnlijk) meer kunnen vertellen dan ik. Dus puur de gebruikerservaringen zoals ik ze ervaar.
Over deze horloges gaat het dus:
Waarom de keuze voor de Rolex?
Dat de nieuwe Sub er zou komen was mij al duidelijk vanaf het moment dat hij werd gepresenteerd. De keramische sub met datum heb ik gehad, deze kon me echt niet bekoren. Nooit heb ik me gestoord aan de datumloep op een Rolex, maar bij de keramische date wel. Toen ik de nieuwe no date voor het eerst in real life zag was ik helemaal om. Rustig, lekker veel body en die bezel maakt het helemaal af. Mijn eerste echte Rolex was een 14060m, de voorloper, maar deze twee zijn echt alleen op uiterlijk met elkaar te vergelijken. Mooie vergelijkingsfoto:
Waarom de Omega?
De oude PO vond ik al mooi, de nieuwe nóg mooier, veul mooier zeg maar. Ik vind het het prettigst een horloge te dragen op rubberband, en laat Omega voor de PO nu een prachtband leveren. De oranje accenten op de plaat en band waren voor mij uiteindelijk de reden om voor deze combi te gaan.
Hoe verhouden de horloges zich tegenover elkaar?
Kast.
40mm voor de sub, 42mm voor de PO. Als je puur kijkt naar de polsvulling draagt de sub een fractie groter. Zeker ten opzichte van de 14060 lijkt de 114060 flink gegroeid, wat dus niet echt zo is.
De kast is natuurlijk in grote mate bepalend voor het draagcomfort. Op mijn pols draagt de sub heerlijk plat. Is prima weg te moffelen onder mijn mouw en zit echt nooit in de weg, super!
De Omega is duidelijk dikker. Ook het achterdeksel is een stuk hoger, wat automatisch resulteert in een hoger dragend horloge. Is dat storend? Nee, totaal niet. Het is een beetje hetzelfde gevoel wat je bijvoorbeeld ook bij een dweller hebt (voor degenen die dat wat zegt).
Plaat/wijzer combinatie.
Over de afleesbaarheid kan ik kort zijn. Die is bij beide horloges perfect. Het contrast is groot en de wijzers en uurindexen zijn behoorlijk grof. De glanzende Rolexplaat is een genot voor het oog en de grote indexen storen me bij de SND totaal niet.
De Omega plaat is wat meer gematteerd. Ik heb bewust gekozen voor de versie met oranje 6/9/12 markeringen zoals ik hierboven al aangaf. Het geeft wat extra’s aan het horloge, wat “frivoliteit”. Uurmarkeringen en logo zijn opgelegd wat goed diepte geeft aan de plaat. De zwarte datumring is natuurlijk ook geweldig. Een witte “lichtbak” als datumring zou echt uit de toon vallen.
Bezel.
Beide bezels zijn voorzien van een keramische inlay. Glanzend bij de Rolex, mat op de Omega. Ik kan niet kiezen wat ik mooier vind, iedere versie heeft een heel eigen smoel. Verder veel grip op de bezel als je die wil verdraaien als je een ei gaat koken. Duidelijke kliks. Voelt allemaal erg solide aan.
Achterdeksel.
Bij de Rolex niks te zien. Wel lekker plat.
Bij de Omega een behoorlijk verhoogd deksel, voorzien van een saffier ruitje. Door het raam een prachtig zicht op het mooi afgewerkte 8500 uurwerk.
Band en sluiting.
Niet met elkaar te vergelijken in dit geval. Een stalen oysterband met de magnifieke fijnafstelling in de sluiting op de sub. Van het karakteristieke rammelen is niets over wat een sprong voorwaards is qua kwaliteitsbeleving. Zoals bij wel meer stalen Rolexbanden krijg je er een piepje voor terug. Na verloop van tijd wordt het óf erger óf het houdt op. Er zijn wat manieren om het piepen te laten stoppen, maar ik wacht eerst maar af of het gewoon over gaat.
De rubberband van de Omega is een van de mooiste in zijn soort vind ik. De gematteerde vouwsluiting maakt het geheel af. Nadeel van de sluiting is dat ie behoorlijk gebogen is. Van fijnafstelling is geen sprake, er wordt gebruik gemaakt van de gaatjes in de band. En het blijkt dat als ik het horloge op een losser gaatje draag dat de sluiting irritant in mijn arm piekt, terwijl hij prima draagt als ik een gaatje strakker pak. Ik hoop dat over een paar maanden, als de band lekker soepel is, deze op het strakkere gaatje perfect zit.
Kroon.
Beide kronen zijn lekker groot en bieden voldoende grip. Duidelijk kliks voor de verschillende posities. Niks op aan te merken. Beide ook mooi gesigneerd met het logo. Plaatje van de kronen waarbij ook het verschil in dikte van de kast goed zichtbaar is:
Lumen.
Tja…
Keuze maken?
Moeilijk. Ik vind beide horloges aan elkaar gewaagd. Ondanks dat ze eigenlijk niet helemaal in hetzelfde segment zitten vind ik het twee gelijkwaardige horloges. Als het op mooi aankomt kies ik zonder twijfel voor de sub, ook op draagcomfort wint deze het. Maar er is natuurlijk ook zoiets als de prijs. De Omega is aanmerkelijk goedkoper van de Rolex en biedt misschien wel evenveel, zeker als je niet gevoelig bent voor “de magie van Rolex”.
Heb je het tot hier uitgelezen?? Bedankt :~
