Bij mij is als kleine jongen het vuur hevig aangewakkerd door de Omega Constellation van ca 1960 van mijn vader. Toen de man mentaal achteruit begon te gaan, boodt hij me het horloge een keer aan maar uit respect durfde ik het toen niet aan te nemen. Een ander familielid dacht daar (zonder aanbod overigens) anders over en nu is het buiten bereik. Ik ben het horloge echter nooit meer vergeten en heb nu een Seamaster uit 1962 (geboortejaar) ter nagedachtenis.
Mijn eerste echte duiker en circa 10 jaar lang dagelijkse beater, was onderstaande Seiko die inmiddels een welverdiende, permanente plaats in mijn bescheiden kistje heeft gekregen. Batterijtje erin en hij werkt.
Leuk dat ik nu ik dit topic lees er eigenlijk achter kom dat het bij mij ook de Tag Heuer was.
Een vriendje van me had deze voor zijn 16e verjaardag gekregen. Een 2 tone Tag Heuer link (ook met het groene logo )
Ik kon dat natuurlijk niet betalen als klein manneke en bij mij thuis gaven ze dit soort kado’s niet weg.
Ik kocht van mijn eerste salaris een Seiko Chrono. Hij leek sprekend op mijn Tag Heuer grail. Ik was er erg happy mee.
Deze eerste Seiko heb overigens ik nog steeds en hij werkt nog voor 100%.
Nadat de Seiko jaren om mijn pols had gezeten wilde ik wel wat anders: een duiker.
Ik was toen al weg van Omega en Oris.
Ik weet nog dat ik in de Beijenkorf als jonge 20er de TT1 Titanium zag liggen. Wordt t de Oris of de Seamaster?
Het werd de Omega Seamaster Quartz , dat was toch wel makkelijk. Altijd op tijd en geen onderhoud.
Mijn begin.?
Altijd mooi gevonden horloges.
Maar ook altijd te duur gevonden. Vond het altijd erg veel geld voor een dingetje om de pols.
Totdat de eerste aangeschaft werd ter ere van een speciaal moment in mijn leventje, toen ervaarde ik dat het al het geld dubbel en dwars waard is en sindsdien koop ik geregeld weer een nieuw horloge erbij.
Al eens eerder gepost, maar deze heb ik een jaar of vijf geleden in een lade teruggevonden, ik ben de originele stalen band helaas kwijt, maar hierna ineens "los"gegaan met horloges
Toen ik nog een klein ukkie was.
Mijn twee oudere neven hadden allebei deze …
En ik vond ze zo cool !
Daar is het zaadje al gelegd, denk ik.
Jaren dacht ik dat er maar twee horloge merken waren. Casio en Seiko.
Seiko vond ik echt een ouwe lullen merk (geen idee waarom).
Ik herinner mij dat wat later een klasgenoot / kameraad (groep 6 - 7, gok ik) een G Shock had. Weet niet meer welke. Maar toen kreeg ik een kortstondige obsessie met horloges. Die over vele jaren soms kleiner, maar voor het meest steeds groter werd.
Maar toen zag ik iets dat alles veranderde. ALLES …
Dit plaatje
Een automaat die ik echt ge wel dig vond.
Even gespaard en gekocht en het is nog steeds een van mijn favorieten. Wat een heerlijk horloge.
Het is dus in fases gegaan.
Ik was in principe nog te redden, maar na (dat plaatje van) die Hamilton was er echt geen weg meer terug.
Het virus was vanaf toen ongeneesbaar en ik moet er nu maar mee leven.
(Sorry voor het lange betoog. Als je het helemaal hebt gevolgd, dank )
Ik ben ook begonnen met een nepperd. Toen ik een jaar of 12 was heb ik van mijn oom een nep Ebel Sport gekregen. Ik was helemaal weg van de ‘organische’ vormen.
Daarna nog vele horloges gekocht en gekregen zoals LCD horloges en enkele Camel Trophy modellen. Toen ik wat geld had ben ik toch weer teruggekeerd naar mijn eerste liefde hoewel ik wel een iets sportiever model heb gekocht.
Ging hierna opzoek naar een ander horloge, kwam op veel verschillende sites, FB pagina`s en keek heel veel reviews op YouTube. Wilde aanvankelijk voor een SevenFriday gaan, maar heb toen een Steinhart gekocht.
Ik droeg vroeger tijdens mijn jeugd altijd kinderhorloges, zoals die van flik flak bijvoorbeeld, later vooral met afbeeldingen van de simpsons en Disney. Deze heb ik gedragen tot ik naar de middelbare school ging.
Die horloges vond ik toen te kinderachtig, dus tijdens mijn middelbare school periode heb ik nooit horloges gedragen, ook omdat ik al best snel een mobiel van mijn vader kreeg (zijn oude, zo’n grote Motorola, waar simkaarten van formaat bankpasje ingingen). Maar het gevoel van een horloge hebben jeukte toch wel, dus nadat ik geslaagd was heb ik toen mijn eerste echte horloge gekocht, dat was toen een Seiko Kinetic voor 550 gulden. Die heb ik ongeveer 10 jaar lang gedragen.
Maar de mobieltjes werden steeds moderner, dus uiteindelijk weer van horloges afgestapt. En nu 9 jaar verder begon de kriebel weer, dus vorige maand een Tudor BB gekocht en vorige week een Seiko SKX limited edition. (Heb altijd iets met de “look” van divers gehad)
En ik zit er nu tot over mijn hoofd in, want ik ben nu alweer aan het rondkijken wat mijn volgende horloge gaat worden.
dit is het horloge waar het allemaal mee begon, maar hij is helaas ook kapot. Doe hem by the way ook niet weg (sentimental value). Zit nu een paar maanden op horloge forum, en heb nog steeds niet een favoriet merk, wel een duurdere smaak ontwikkeld haha
)
)
