Deze SKX, gekregen van mijn zoon.
Deze blijft sowieso. Erfstukje van m’n opa. Draag hem best vaak, altijd op nato of perlon.
Verder hecht ik weinig emotionele waarde aan spullen als ik er geen speciale herinnering aan heb. De rest kan er morgen dus uit als het nodig is.
@Quinny Hele fraaie Oris!
@HanDavinci Een evergreen! Een model wat eigenlijk nooit verouderd als je het mij vraagt.
No brainer:
Heeft mijn opa in 1959 op Aruba gekocht en is begin 2018 bij mij terechtgekomen. Erfstuk dat nooit meer weggaat. Zal op den duur naar 1 van m’n dochters overgaan.
Deze:
Bij leven gekregen van mijn opa met gravering.
En deze:
Samen met mijn vader in Israel gekocht als blijvend aandenken aan onze rondreis samen.
Zeg nooit nooit is al vaker gezegd maar dit is wel mijn keeper. Voordat ik hem had was het had al jarenlang mijn grail en dat is nooit minder geworden, Sterker als ik nieuwere generaties of andere merken uitprobeer dan halen ze het nooit bij de beleving van deze (de Sub ook niet en die heb ik wel eens meerdere keren een halve dag gedragen). Heb er ook lang over gedaan om deze als mint en full set te vinden en van het laatste geproduceerde jaar. Poor quality shot maar you get the picture :
In mijn geval niet zo moeilijk…
De Speedmaster van mijn vader, nieuw aangeschaft door hem in 1968.
Gaat nooit meer weg !
Lijkt niet op een Rolex of ander duur horloge dus ik kan er mee over straat zonder dat een zakkenroller er naar omkijkt.
Voldoet verder aan al mijn wensen en eisen. Tadaaahh…
ik ben al iets te vaak teruggekomen op deze uitspraak…
ik heb nu momenteel een vijvendertig tal horloges, doe ik er van weg??
neen!!
- de nieuwe heb ik natuurlijk de volle pot betaalt dus met ze weg te doen verlies je zo al, dus blijven ze.
- de vintage zal ik ook wel niet al te goedkoop hebben aangekocht en is dat wel zo dan hebben ze één voor één een bezoekje gemaakt bij de horlogemaker voor nazicht of herstelling (ze moeten bij mij in orde zijn) dus verkopen zou ik uiteindelijk ook wel met verlies doen, dus blijvers!!
- dan zijn er nog de enige horloges die me geschonken zijn door vrouw of vrienden, die doe je toch ook niet weg zou ik zeggen.
- ook speelt de leeftijd voor mij toch een belangrijke rol, moest ik nu nog twintig jaar jonger zijn dan zou het kunnen dat ik ook wel een flipperraar zou zijn maar zeker ben ik daar niet van.
dus eigenlijk hebben deze horloges voor mij geen enkele waarde in €, maar wel sentimentele waarden, wetende dat ooit deze klokjes een verder leven zullen hebben bij mijn kinderen en kleinkinderen
De linker.
Een 2500D in 42mm.
Alle meerdere malen deze versie gehad.
Meerdere malen verkocht en net zo vaak spijt.
Is steeds moeilijker om aan een mooie te komen.
Dus … deze blijft.
Mika
Geluksvogel! Ik heb aardig moeite moeten doen (jaren op de uitkijk) al was dat ook wel part of the fun.
Pfoe wat een prachtstuk! Met dat verhaal erbij al helemaal onbetaalbaar!
Zal geen enkel horloge uit mijn collectie wegdoen. Ieder horloge heeft zijn eigen verhaal hoe ik eraan gekomen ben en voor welke gelegenheid.
Ja hier liggen wel geweldige horloges. Ik snap dat het moeilijk wegdoen is…
Maar koop je wel nieuwe dan? in de zin van, is dit je definitieve collectie dan of breid je nog wel uit?