Ik greep laatst naast een horloge, de verkoper had al een deal gesloten maar twee dagen later kreeg ik een mailtje of ik niet anders interesse had in een Omega die slecht liep. Uiteindelijk kon ik hem voor 100 euro afrekenen en dat leek me een zeer vriendelijke prijs.
Er is altijd veel discussie over wat nu eigenlijk een dresswatch is (sommigen zijn van mening dat je helemaal geen horloge zou moeten dragen), voor de één is dat een horloge met tijd en datum en verder niets, anderen leggen de grens op een uren/minuten en seconde klokje, ikzelf val in de categorie uren en minuten en verder niets. Dit horloge is in mijn optiek dan ook een echte dresswatch.
Fraai opgelegd logo
Omega caliber 620.1, conform serienummer uit 1963
Wat je niet goed kon zien is dat het klokje wat vies was aan de onderkant.
Het uurwerk is helemaal uit elkaar geweest, gereinigd, gesmeerd en afgeregeld. De kast is schoongemaakt en vandaag om de pols.
Ik heb enkele horloges zonder lopende seconde en die geven me altijd wat meer rust omdat ik zo’n nauwkeurigheidsnazi ben dat ik continu moet checken of hij nog wel netjes op tijd loopt (iig in de plus)…
"xanderx, post:8, topic:65376
Wil ook nog weleens een mooie vintage, nadeel is vaak dat ze zo klein zijn.
Vind ik ook!
Derhalve een vraag voor de "kenners c.q. experts "
Wat moet ik aanhouden als de gemiddelde diameter van een vintage horloge ?
Of kun je dit niet generaliseren?
Het gemiddelde lijkt me niet zo interessant, uiteindelijk moet je voor jezelf bepalen wat je te klein (of te groot) vindt. Voor mij is dat <34mm en >43mm, met een lichte voorkeur voor 38mm. Daar is niks goeds of fouts aan, als jij het fijn/mooi vindt dan is het goed. Maar goed daar kom je alleen achter als je veel gaat bekijken en passen.
