Het inventariseren van mijn ouwe Russen is inmiddels zo’n beetje gereed, dus ben ik nu begonnen met wat andere oude klokjes, waarvan een aantal met niet zo bekende merken.
Het gaat hier om een horloge van het merk MARS. Op de wijzerplaat staat verder alleen ‘17 rubis’ en ‘shockproof’. Zie verder de foto’s van achterkant en binnenkant.
De ‘Mikrolisk’ site vermeldt dit: Uhrenfabrik Adolf Gengenbach - Uhren; Pforzheim, Deutschland. Het gaat dus om een Duits horloge.
Omdat het een oud uurwerkje is, wat wel goed loopt, wil ik niet het risico lopen dat er iets stuk gaat door het uit de kast te nemen, dus heb ik alleen even de schroef bodem los genomen. Ik draag het niet, want daarvoor is ie me toch te klein, maar ik vind het een erg mooi art deco style horloge. Niet zó oud overigens, ik denk dat het uit de jaren '50 is. Meestal kun je de leeftijd aardig determineren als je weet welk kaliber er in zit, maar daar zit m nou net nou de kneep (dat is uit uit het leven gegrepen…). Ik kan geen signering of kaliber nummer vinden. Meestal zit dat een beetje weggestopt onder het balanswiel, maar hier zit niks op die plek. Soms staat er een kaliber nummer op de wijzerplaat zijde maar daarvoor moet het klokje nog verder uit elkaar en dat gaat dus niet gebeuren om eerder genoemde reden. Ook het determinatie systeem op de site van Dr. Ranfft brengt me niet verder.
De vraag is dus: wie herkent dit kaliber en wil me dat even laten weten?
@Vintage1982 : Hulde! Wist je dat uit je hoofd? Dat is 'm hoor. Ik vond 'm nu moeiteloos terug bij zowel Dr. Ranfft als op Metatechnical cabinet. Mijn vermoeden was juist, de typeaanduiding staat op de voorkant / wijzerplaatzijde.
En hier van Dr. Ranfft, met tevens een Dugena 685 aanduiding, op het tandwiel van de veerton. Het kan zijn dat horloges van Dugena met dat merk op de markt gebracht zijn, met een PUW 60 motortje aan boord. Ik zie een enkele keer het horlogemerk wel eens apart vermeld op dat tandwiel, maar eigenlijk nooit met een typenummer erbij.
Leuk om bij beide websites te lezen dat het PUW 60 uurwerk met een dusdanig hoge kwaliteit werd gewaardeerd dat het een klassering kreeg als chronometer (Ik begrijp dan dat die term hier geldt in de klassieke betekenis van een buitengewoon nauwkeurig uurwerk, niet de meer specifieke betekenis die we nu aan een ‘chrono’ toekennen, dus met een apart bedienbare seconden tijdmeting).
Reuze bedankt, deze MARS is dus nu ook weer gedocumenteerd!
Dat documenteren stelt overigens ook weer niet zo veel voor hoor, maar ik vind het leuk om mijn collectie vintage klokjes vast te leggen in foto’s: per horloge minstens 1 eigen opname van voorkant, achterkant en binnenzijde, met daarbij (voor zover ik dat nog weet) de herkomst of vindplaats en de fabrikant / typeaanduiding van het kaliber. De rest van de horlogemerk gegevens en de kaliber gegevens vind ik dan wel weer terug op het internet.
Misschien begin ik er nog eens aan om voor elk horloge een eigen data sheet aan te maken, internet info is tenslotte nog steeds heel instabiel en vergankelijk, maar dat is een enorme klus en voorlopig heb ik ook nog heel veel andere dingen te doen. Dat wordt dus iets voor als ik ècht oud en slecht ter been word .
@RobertGerard Dank voor de suggestie. Ik denk zelf dat de ‘AG - Ster / maan - C-K’ aanduiding op het achterdeksel iets te maken heeft met de fabrikant van de kast. Ik zie wel vaker bij horloges van Duitse herkomst uit die periode, dat de kastfabrikant zijn signatuur apart op het achterdeksel liet vermelden. Maar dat is alsnog een leuk klusje om uit te vogelen. Als iemand iets meer weet over die initialen en dat ster/maan vignetje hoor ik het graag.
Over de Mauthe: Ik bezit zelf ook 1 Mauthe, aan het design te zien uit de zelfde periode.
Maar daar zit een Mauthe 612 (Manifactur!) uurwerkje in. Grappig is wel dat daar ook het achter deksel een apart merkvignet draagt, dat ik ook nog niet heb kunnen achterhalen. Bovendien loopt dat horloge niet goed dus daar daar ga ik nog wel eens mee leuren bij een van de gewaardeerde echte horlogemakers op dit forum. Na het verpesten van een veel te groot aantal uurwerkjes in de illusie dat ik dat ook wel zelf kon, begin ik niet meer aan het repareren van uurwerken. Door schade en schande vindt men zijn grenzen.
De Mauthe houden jullie dus nog even van mij te goed op het Vintage Forum…
Tot later en nogmaals bedankt voor de adviezen en het meedenken.
Dat weet ik niet uit mijn hoofd. Gelukkig niet, zou ik bijna zeggen
Ik heb eens een horloge gerepareerd met een PUW 60 en ik heb nog een donoruurwerkje hier liggen.
Er blijft altijd wel iets hangen en als je dan het feit erbij neemt dat het een Duits horloge is, is de link snel gemaakt.
Heb je een afbeelding van het merkvignet van de Mauthe?
Niet uit je hoofd, ok, maar dan heb je toch een bijzonder goed beeldgeheugen, Melvin!
Hierbij dan maar gelijk even alles wat ik heb van de Mauthe (een rommelmarkt / beurs vondst overigens, ik geloof de Utrechtse verzamelbeurs, weet het niet meer precies).
Eerst Ranfft voor het Mauthe 612 uurwerk:
Dan het vignet (van Mikrolisk, ook zo’n onbetaalbare bron):
Voorkant (let niet op de witte secondenwijzer, die hoort er niet op, maar het hele ding moet nog in de revisie):
Enige logo dat ik ken met een RTW is Record Watch, maar dat zal het niet zijn. Misschien dat iemand het herkent.
Als ik eerlijk mag zijn, vermoed ik dat het deksel er niet origineel op hoort. Mauthe is Duits en Antichoc staat bijna exclusief op Franse horloges.
Dat zou kunnen. Maar aan de andere kant: het is een klik deksel en het past perfect, Je weet hoe moeilijk het is om een kast te combineren met een passend deksel dat van een ander horloge afkomt. En die tekstjes, tsja, al die kreten van Antichoc (kan dus ook Engels zijn), waterprotected, antimagnetic, stainless steel (is allemaal beslist Engels), zeggen mij niet zoveel, zeker niet voor een horloge dat na de oorlog, 1960, in toen officieel nog door de geallieerden 'bezet’en verdeeld Duitsland is gemaakt. Ik ga er van uit dat het wel origineel is, zeker gezien de vrijwel exclusief Duitse gewoonte om merken van kastfabrikanten op het achterdeksel te vermelden. Ik heb er zo nog wel een paar. Die vignetten van kastfabrikanten zijn overigens vaak nòg slechter gedocumenteerd dan de horlogemerken zelf, dus is het meestal bijna ondoenlijk er achter te komen welke firma dat geweest zou kunnen zijn.
Dat is het beeldmerk van Rodi & Wienenberger (Kastenfabriek uit Pforzheim) Kijk maar bij mikrolisk
Overigens @Lexaf Chronometer en Chronograaf zijn twee verschillende koppen thee.
Een chronometer is een bijzonder nauwkeurig uurwerk (getest door de COSC) en een chronograaf (of chrono) is een horloge, met een of meer knoppen, waarmee een - vaak aparte - sekondenwijzer gestart en gestopt kan worden, met het doel om bijv. snelheid, of aantal stuks per minuut/uur of verlopen tijd enz. te meten.
Jawel! Seconde Morte! Dat is inderdaad een prachtige en bijzondere complicatie. Een bizarre complicatie ook, want sinds de komst van de quartz horloges heeft die seconde morte, hoe mooi dan ook gemaakt in een mechanisch uurwerk, in de gebruikspraktijk eigenlijk zijn zin verloren. Maar voor de technisch en historisch geïnteresseerde collectioneur en horlogetechniek liefhebber natuurlijk een prachtig neusje van de zalm. Ik heb het verslagje van Geert over de vondst van zo’n ding gelezen en natuurlijk voelde ik toen ook een gezonde steek van verzamelaarsjalouzie…
En dan schrijft enige tijd later die zelfde geluksvogel over de vondst van een buitengewoon zeldzame Pontiac monorattrapante! Maar de kans dat je nog eens zoiets vind voor 5 tientjes is 1 op hoeveel? Niet erg hoor. Er zijn nu eenmaal maar enkele van die Guus Geluk types op de wereld en ik denk wel eens: De Duivel schijt altijd op de grote hoop! Niet kwaad bedoeld hoor @HorloG! Het is je van harte gegund. Tenslotte ben jij ook degene met een onwaarschijnlijk groot talent om in een paar jaar tijd te leren hoe je die dingen moet onderhouden en repareren. Respect!
Als ik zo’n ding (al was het dan maar een ‘gewone’ chronograaf) ergens tegenkom, dan is ie eigenlijk altijd voor mijn budget onbetaalbaar, nog los gezien van het aspect of ie het goed doet of niet. Als het ding al goedkoop zou zijn omdat ie stuk is of schade heeft, kan ik dat niet echt goed beoordelen. En dan realiseer ik me ook dat een revisie, servicebeurt of reparatie het allemaal nog veel kostbaarder maakt, want ik kan dat beslist niet zelf. Dan hou ik het voorlopig maar op mijn knutsel wrakjes van gemiddeld €10. Daar heb ik natuurlijk ook regelmatig een kat in de zak mee, maar de buil die ik dan val kan ik voor een tientje nog wel hebben. Alles bij elkaar heeft me dat in de afgelopen 5 à 6 jaar toch een leuke verzameling opgeleverd. En, zoals ik al eerder zei: er komt er nog wel eens een keer een. Ik heb geen haast.
Jep, lijkt toch allemaal in orde te zijn. Maar het blijft een feit dat 95% of meer van de horloges waar Antichoc op de wijzerplaat of caseback staat, Frans zijn. Niet altijd dus
Ja, Melvin. Uitzondering die de regel bevestigt! Maar hoe dan ook, bedankt voor het meedenken. Het is leuk als je hier op HF een oproepje plaatst om iets te weten te komen en dat er dan mensen reageren om te helpen achter het antwoord te komen. Dat is, voor mij, in ieder geval, de lol van dit Forum. Dit draadje leverde alles bij elkaar toch weer een heleboel bruikbare informatie op.
Allereerst bedankt voor het compliment, maar ik wil toch even benadrukken dat het afgezien van snel zijn (belangrijk) vooral een kwestie is van weten waar je het over hebt, en dat kost echt enorm veel tijd.
Voor het vinden van een Dead Seconds uurwerk heb ik uitgezocht in welke horloges deze allemaal zijn gebruikt aangezien Chezard zelf geen horloges heeft geproduceerd, en dat zijn er al gauw een stuk of vijftien. Daarvoor heb ik honderden pagina’s gelezen om exact uit te vinden welke horloges dit zijn hoe ik deze herken en heb nagedacht in welke markten deze kunnen opduiken en op welke wijze ze omschreven zouden worden. Simpelweg zoeken op Chezard is kansloos omdat de gemiddelde leek geen idee heeft wat hij verkoopt maar als je zou zoeken op de tekst op de wijzerplaat dan heb je al wat meer kans. Een Olma Time Signal heeft een naam combinatie die op de wijzerplaat te lezen is en uniek is voor dat horloge (zoals de Avia Staccato), maar bij een BWC staat er alleen Swiss onder de merknaam (lastig zoeken) en bij Doxa alleen 21 jewels (er bestaat een dameshorloge met datum met 21 jewels maar alle andere zouden een Chezard moeten zijn). Vervolgens zet je auto-searches uit op voor jou bekende advertentie en veiling sites en dan is het dagelijks scannen, dus elke ochtend lagen er standaard tussen de 15 en 30 overzicht e-mails te wachten met allerlei zoekopdrachten die je moet doornemen op zoek naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg. En zelfs dan heeft het bijna een jaar gekost om er eentje te vinden. Dat kun je geluk noemen, of hard werken, ik zeg het tweede.
Geert, hartelijk dank voor je uitleg. Natuurlijk heb je gelijk, de opmerking over jou hoge Guus Geluk gehalte was uiteraard ook schertsend bedoeld. maar het is heel goed dat je mij -en vele anderen hier op het forum- nog eens uitlegt dat geluk hebben niet zomaar toeval is (toeval bestaat niet), maar wel degelijk een enorme investering in tijd en moeite is. Dat heb je er voor over en dat maakt het meer dan alleen een leuke hobby, het woord passie is hier op zijn plaats. Maar je blijft een Guus Geluk als je dan uiteindelijk zoiets moois scoort als zo’n Dead Seconds horloge of die rattrapante Pontiac. Dat is het gevoel dat er bij hoort, en dat gevoel geldt vooral voor jou zelf als de gelukkige nieuwe eigenaar. Nogmaals: het is je van harte gegund.
.
Door schade en schande vindt men zijn grenzen.
