Heb hier lang over nagedacht, en wilde eigenlijk met een cliché aankomen dat het niet mogelijk is om een top 3 uit te kiezen, want aan allemaal verknocht, enzovoorts. Ik heb drie quartz horloges waar ik veel mee gedaan en gezien heb, ik heb een aantal andere in de verzameling die ik gewoon erg mooi vind, dus ik heb grote moeite om te kiezen.
Na rijp beraad tot de volgende 3 gekomen:
- Aristocrat 34mm gouden dress horloge.
Hij is klein en niet bijster sterk, waterdicht of modieus. Maar hij is van m’n grootvader van m’n moeders kant geweest. Mijn moeder is bijna 80. Ikzelf net 42. Als nakomertje heb ik moeten zien hoe m’n oudste oom stierf, m’n grootouders allemaal stierven, m’n jongste oom van moeders kant, m’n vader, ja, wie niet eigenlijk? M’n broer, zus en moeder zijn de laatsten der mohikanen waar ik eigenlijk een hechte band mee heb.
Op dat moment worden een paar erfstukken belangrijk. Zo heb ik een stuk Indonesisch houtsnijwerk in de kamer staan wat mijn vader, moeder en ik ooit in Eelde op een rommelmarkt vonden. Een doodsimpel schaak- en dambord met bijbehorende stenen waar m’n oom, vader, broer en ik altijd mee speelden. Het handschrift van m’n vader staat op de kartonnen doos van de damschijven.
Dit horloge verbindt mij met een familie die goeddeels weg gevallen is, gaat dus nooit meer weg, en zal in goede staat gehouden gaan worden.
- Mühle Glashütte Teutonia II
Na lang en hevig nadenken en koekeloeren gekocht met m’n partner. Het horloge is nog niet zo lang in m’n bezit, maar het ontwerp is gewoon prachtig, en het zal me altijd aan deze vrouw doen denken. Wat er verder ook moge gebeuren in of met onze relatie, ik ben er relatief zeker van dat dat altijd iets van waarde zal blijven.
- Seiko SARB017 Alpinist.
Omdat het een klein, taai rakkertje is met een zeer eigen uitstraling. Ik heb duurdere horloges, grotere, “stoerdere” en nettere, maar deze is toch de shit. Als morgen het eind van de wereld daar is zal ik m’n Alpinist om doen en alle erfstukken en overige zaken toch laten schieten, want dit is gewoon het ultieme enige horloge.
Het is sterk, 200m WR, heeft een fijn uurwerk, goede lume, een eigen smoel, een goed formaat en ik heb het vermoeden dat het behoorlijk onverwoestbaar is. Er zullen mensen zijn die me voor gek gaan verklaren, maar zo zie ik het. Wellicht dat een Damasko DA35 is meer anti-magnetisch en “harder” maar minder waterresistent, en de Sinn 856 is het enige horloge waarvan ik vind dat ie 'm allround klopt, maar die twee zijn in mijn ogen saaier.
